هگمتانه، گروه فرهنگی: پویانمایی سینمایی بچه زرنگ با داستانی قهرمان محور از ابتدای فروردین در شبکه نمایش خانگی عرضه شده است.
به گزارش هگمتانه، بخش مهمی از مخاطبان سینمای جهان را کودکان و نوجوانان تشکیل می‌دهند که همین موضوع توجه شرکت‌ها را به خود جلب کرده است. چرا که آثاری با کیفیت مطلوب و برخوردار از قصه‌های جذاب، به راحتی هزینه‌های تولید خود را بازگردانده و سوددهی نیز دارند. به همین خاطر هم بخش مهمی از پرهزینه‌ترین تولیدات هالیوود را آثار محبوب این گروه سنی تشکیل می‌دهد.
ما نیز در سال‌های اخیر شاهد رونق گرفتن سینمای کودک و نوجوان به ویژه در شاخه پویانمایی بلند سینمایی بوده‌ایم. آثاری که به مرور کیفیت بهتری پیدا کرده و به واسطه دسترسی به امکانات فنی به‌روزتر و نیز تربیت نیروهای جوان متخصص، وضعیت آبرومندتری پیدا کرده‌اند.
بچه زرنگ در اسکلت فیلمنامه خود از نشانه‌های سینمای ابرقهرمانی به شکلی پر رنگ بهره گرفته و قصه خود را بر پایه آن شکل داده است. با محوریت نوجوانی به نام محسن که عاشق ابرقهرمان‌ها بوده و خود را در قالب یکی از آن‌ها می‌بیند. مواجهه او با ببر مازندران که گونه‌ای منقرض شده به حساب می‌آید، نقطه عطف نخست فیلمنامه بچه زرنگ به حساب می‌آید که پیچ خوبی به فیلمنامه می‌دهد.
تلاش او برای نجات ببر که محسن حرفش را می‌شنود و می‌فهمد، در نهایت به بردن این ببر به خانه ختم می‌شود که شوخی‌های بامزه‌ای هم حول محور آن شکل می‌گیرد. برای مثال می‌توان به حضور ببر در مجتمع ساختمانی در حال ساختی که پدر محسن مهندس آن است، اشاره کرد که رگه هایی از کمدی را با خود دارد. همین طور فصل حضور ببر در مدرسه محسن که سعی شده صحنه‌هایی همراه با هیجان خلق شود و تماشاگران کم سن و سال کار را به وجد می‌آورد.
محسن برای بردن ببر به جنگل ابر که زیستگاهش به حساب می‌آید با موانع مختلفی روبه‌رو و سرانجام موفق به انجام این کار می‌شود. معمولا در چنین قصه‌هایی یک ابرقهرمان کلاسیک نیاز به یک نیروی شر قوی هم دارد که اینجا یک شکارچی به نام چنگیز این وظیفه را به عهده دارد. هر چند که نوع پرداخت به این نیروی شر می‌توانست بهتر از اینها از کار دربیاید. نیمه میانی بچه زرنگ سرعت خوبی داشته و پر از تعقیب و گریز است تا سرانجام محسن لباس ابرقهرمان بپوشد و قصه را به سمت پرده پایانی ببرد.
یکی از معضلاتی که پویانمایی‌های بلند سینمایی ساخته شده در ایران با آن مواجه بوده‌اند، ضعف تکنیکی است که این موضوع در سال‌های اخیر تا حدود زیادی رفع شده است. از این منظر، بچه زرنگ خوب و باورپذیر از کار درآمده و به باور تماشاگران کم سن و سالش می‌نشیند. در عین حال، از دوبله خوبی هم برخوردار بوده و شاهد زیاده‌روی در بداهه پردازی نیستیم. هومن حاجی عبداللهی به عنوان صداپیشه ببر خوب عمل کرده و با طنازی‌های خاص خود، آن را به شخصیتی محبوب و دوست داشتنی تبدیل کرده است.
به نقل از مهر، بچه زرنگ نمونه موفقی از یک پویانمایی بلند سینمایی است که می‌تواند به تهیه‌کنندگان سینمای ایران جسارت و شجاعت بیشتری برای سرمایه‌گذاری روی این آثار ببخشد.